Dag 64 woensdag 21 sep richting Clinton

Het is nog donker als we vertrekken uit het open lucht museum op weg naar het ontbijt. Bill is er ook met zijn vrijwilligers en wenst ons een goede reis. 

Het wordt 36 C en de wind komt weer uit de goede richting. 

De sojabonen staan er goed bij lijkt mij.

Deze boer heeft niets te klagen, in tegenstelling tot de boeren in west Kansas. Het landschap is zacht glooiend wat voor een welkome afwisseling zorgt. 

We stoppen bij een restaurant. Het is gesloten. De eigenaresse komt naar buiten en we kunnen koffie krijgen. Laat dat nou precies zijn wat we nodig hebben. Ze heeft hier jaren gewerkt en recentelijk heeft ze het gekocht. Ze is nu bezig met de schoonmaak voordat ze weer open gaat. We hebben haar geadviseerd om de organisatie te mailen die onze trail op papier gezet heeft. Fietsers zijn blij met een restaurant in the middle of nowhere. Slapen, water en eten is prioriteit. 

We zien een verkeersbord wat informeert dat er paarden met koetsen kunnen rijden.

We hebben ze niet gezien. Hier wonen mennonieten, Quakers, Amish of nog andere gelovigen die niet met moderne middelen werken of reizen. Daar horen wij ook bij als we geen telefoon zouden hebben. De rest klopt wel. 

Voor 12 uur zijn we al op de bestemming.  Een groter dorp ligt hier op 13 km vandaan. Een andere kampeerder, Brian, neemt ons met de auto mee naar een winkel en laat ons het begin van de Katy Trail zien. Morgen dus. 

Later in de middag gaan we vissen met zijn boot. Hij heeft een lijn op de bodem van het meer liggen met 30 haken met aas. We halen de lijn binnen en we tellen 8 meervallen. Enkele zijn te groot of te klein en die moet hij terug gooien. Er blijven 4 prachtige vissen over voor consumptie. 

We zien een kolonie pelikanen maar ook 2 Bold Eagles, de nationale vogel van de USA. Jammer, we hebben geen camera/telefoon bij ons. 

Terug aan land zien we een bidsprinkhaan maar hij is invalide en mist zijn linker voorpoot.

En dan zien we nog een insect maar wat is het? We gooien het in de groep, succes. 

En dan loop ik ook nog in een doorntak. Volgens Brian zijn deze doornen giftig. Er wordt een grote EHBO kist gehaald met ontsmettingsmiddel en een zalfje daarna. Een neef krijgt telefonisch de opdracht om wat ontsmettingszout met magnesium te brengen. Ik heb een half uur met mijn voet in water met dat zout gezeten. Wies deed ondertussen koken en afwassen. 

Het weer veranderd snel. We krijgen een koufront. In een paar uur zakt de temperatuur van 35 naar 20 C. De windrichting draait in ons nadeel maar dat zien we morgen wel