Dag 2 17 okt

Vanaf mijn hotel kijk ik tegen de hoogste berg van Vietnam. De top verdwijnt in de wolken evenals de kabelbaan waar de toeristen plaats genomen hebben en die straks zullen gaan genieten van de bovenkant van de wolken en dus geen rijstveld hier beneden zien. Achter deze berg ga ik overmorgen richting het zuiden met soms te hevige steigingspercentages. Het wordt hard werken maar de temperatuur zal voorlopig niet ver boven de 20 graden komen.

Ik worstel nog met het tijdverschil en om 6 uur fiets ik richting een uitkijkpunt aan de rand van Sa Pa maar de zon is nog niet aanwezig en ik mis wat de foto van de week zou moeten worden. Na het ontbijt ga ik met een gids hiken, die me beloofd de mooiste plekjes te laten zien gedurende een hike van 17 km. De zon heeft de wolken inmiddels verdreven en de uitzichten zijn mooi maar niet spectaculair. Mijn shirt wordt wel spectaculair nat. Ik hike aan de verkeerde kant van de berg om de mooie rijstvelden te zien. Lokale bromfietsers gebruiken deze steile en modderige weg door de rimboe ook.

De varkens eten het groene gras wat omringd wordt met plastic afval.

We lopen langs een kleine theeplantage

en even verder langs een marihuana veldje.

De plant wordt gebruikt om kleding te maken. Dat is legaal, roken niet. Spitsvondig argument lijkt me. 

Er worden ook bloemen gekweekt

maar de telers willen, en kunnen waarschijnlijk geen Engels met me praten. Toch krijg ik nog een mooi kiekje van de rijstvelden,

maar het is niet wat in de reisfolder staat. 

In deze streek woont de Black Hmong, een minderheidsgroep, in kledingdracht. 

We gaan lunchen en daarna wordt ik met de scooter bergop naar Sa Pa gebracht.

Bekaf stort ik me op bed. De Power Nap krijg ik niet te pakken en besluit de stad te verkennen met de fiets. Ik krijg overal voorrang in mijn groengele jasje. Het verkeer ziet er hektisch uit maar Vietnamesen hebben twee paar ogen lijkt het. Het gaat heel gemoedelijk en alles maar dan ook alles wordt met de bromfiets vervoerd. Peuters staan tussen de benen van mama, 3 jarige achterop en daarachter een ouder kind. Helm? Wat is dat. 

Behalve taxi’s rijden er nauwelijks auto’s. Fietsers zijn helemaal zeldzaam. Je ziet de mensen verwondert kijken als ze me inhalen, wat die gek hier doet. Bij mijn hotel krijgt de fiets behoorlijk aandacht. Iemand zei dat de fiets een waarde had van 6 bromfietsen en ik zat niet eens op de fiets. Terwijl ik nog steeds meer dan twee miljoen op mijn buik draag. Ik heb niets gezegd. 

Net als de toeristen in de kabelbaan heb ik vandaag geen rijstveld van betekenis gezien. 

Ik ga eten en bestel aardappelsoep, biefstuk en natuurlijk een goudgeel drankje met schuim. De ober komt terug en zegt dat er geen biefstuk is en geen aardappelsoep. Dan bestel ik pompoenensoep en gebakken nudels maar de ober komt weer terug. Geen pompoenensoep. Dus uiteindelijk geen soep. De gebakken nudels met gehakt is lekker

en de soep mis ik achteraf niet. Overigens is de koffie hier erg lekker maar er zijn ‘s avonds prioriteiten.