Dag 35 Pakse

Lekker geslapen in de slaapzaal. Ik aan de ene keer kant, Johnny aan de andere kant. De zaal is verder leeg. De andere twee paartjes hebben de gesloten, benauwde slaapkamer. 

Frans baguette met ei wordt ons ontbijt. Omdat we op een kleine koffieplantage zitten kunnen we kiezen uit Arabica of de meer gangbare Robusta. We kunnen moeilijk keuzes maken dus dat worden er twee. 

We vragen ons af wat de betekenis is van dit bord.

We hebben er al meerdere gezien maar Mr Vieng geeft de oplossing. Het zijn de prijzen van gedroogde en niet gedroogde cassave wortels. 

We hebben vandaag, behalve de eindbestemming in Pakse, een doel en dat zijn twee watervallen in een verlaten resort. 

We fietsen langs grote bananenplantages

en rubberbomen oftewel latexbomen.

Goodyear heeft ontdekt dat deze sap gemengd met zwavel, rubber wordt. En dan is de bandenfabriek Goodyear geboren. Nee, vredestein heeft alleen maar gekopieerd. 

De kinderen zitten langs de weg en zwaaien naar ons. Ze hebben er plezier in. Vroeger zat ik voor mijn ouderlijk huis ook het verkeer in de gaten aan het houden. We zwaaiden ook. Er is geen verschil met de kinderen hier. Toen was er ook geen speelgoed en vermaakten we ons met andere dingen, ook stoute dingen, zoals metseltouw over de weg spannen als een soort grens waar niemand door mag. Dat liep een keer verkeerd af waarop de bromfietser zijn beklag deed bij mijn moeder. We zagen op tijd het verkeerde van onze daad maar kregen het touw niet op tijd los. 

We moeten een zandweg in om bij de watervallen te komen.

De toegang tot het resort waarin de watervallen liggen, is nog het enige wat vorm heeft waaraan je kunt afleiden dat ook dit resort betere tijden heeft gekend. Ik val in herhaling. 

De watervallen compenseren de mineurstemming in dit park.

Ook lopen er mooie insecten rond.

Ik durf niet op een steen te gaan zitten om te rusten. Bovendien zijn er meerdere soorten. 

Onderweg eten we zondagse soep. De vetbolletjes drijven boven erop. Net als vroeger bij ons mam of als we bij oma op bezoek gingen. Oma woonde in Liessel dus dat was vanaf Meijel niet zover maar we gingen wel op tijd weg om voor het eten bij oma te zijn. Toen ik een jaar of 14  was ging ik op de fiets naar tante Mia, ook in Liessel. Ik vond het reizen toen al bijzonder. 

De zondagse soep is lekker en de nasi met ei ook. 

Ondertussen hebben we weer een kleine stijging gehad en zien we Pakse liggen op 17 km afstand. 

De Homestay bereiken we vroeg in de middag. We moeten even wachten op warm water voor de douche maar de kamer is netjes en zuiver. Het bed is versierd met bloemen.