Dag 31 Bolaven plateau Tadfane

Ik zie José en Joanna nog tijdens het ontbijt als ik klaar sta om te vertrekken. Ik fiets naar een busstation vanwaar ik verder reis, de berg op. Op de kaart geef ik aan waar ik naar toe wil. Er wordt een bus aangewezen en de fiets wordt meteen op het dak vastgesjord. De tassen liggen onder de fiets en ik klim op het dak om er zeker van te zijn dat alles vast ligt. Ik stap in en zit tegenover een Frans gezin die niet naar het Bolaven plateau gaan. ‘Dan zit er iemand in de verkeerde bus’ zeg ik. Ik stap uit en vraag het nog eens. Ze wijzen me naar een andere bus. Fiets eraf fiets erop, tassen eraf tassen erop. Ik was om 8 uur bij het busstation maar om 9 uur vertrokken we pas. De chauffeur wacht rustig. Ook nadat de fiets al lang en breed op het dak ligt zijn er geen sporen van haast. Ik zat met mijn knieën bijna in mijn nek. Gelukkig was het maar van korte duur. 

Ik meld me bij een resort met uitzicht op twee watervallen en installeer me in een aangewezen huisje. 

Er wordt veel gebruik gemaakt van de tokkelbaan. Een groep Japanse meiden komen stuk voor stuk naar beneden. Ze giechelen niet en zijn onhoorbaar stil. Was het zo spannend?

Het begint plotseling te regenen, het dauwpunt is bereikt. Ik zag het niet aankomen maar ik voelde dat het enorm vochtig was. Binnen 10 minuten na de regenbui zitten we in de dikke mist. 

Het enige wat je nog waarneemt van de watervallen is het geluid van het neerkletterende water.  

Het tokkelen is voorbij en de toeristen zijn spoorloos. 

Ik hoor Nederlands praten en zij wijzen me op een enorme spin in zijn web. 

Zij zijn hier naar toe gekomen vanwege de waterval maar die blijft verscholen in de dikke mist.  Ze vertellen dat iets verderop ook een waterval is. En op weg daarnaartoe is een restaurant met een Duitse eigenaar. Daar spreken we af om samen een hapje te eten. Nadat ik de waterval bekeken heb

, wat in een vervallen resort ligt, fiets ik terug naar het restaurant waar nog meer toeristen zitten. Marga en Andy komen iets later. Johann, de wirth, begint het liedje Ja das ist Kufstein am grünen Inn

Ho la lai di le, di le, di le  

De stemming zit er goed in. Pink Floyd met Shine on You Crazy Diamond wordt niet vergeten. Zijn Laotiaanse vrouw kookt penne voor iedereen. Marga en Andy uit Ede zie ik over twee dagen weer. De rest rijdt terug naar Pakse. Johann zingt nog steeds als we weg gaan. 

Het toerisme heeft gedurende Corona een flinke smak gekregen. Het ene resort is totaal overwoekerd. Het resort waar ik zit heeft ook achterstallig onderhoud. Laos verdient beter. 

Johann vertelde dat de mensen veel jagen in de bossen om vogels en andere dieren te vangen voor consumptie, het zogenaamde bushmeat. Corona en de daarmee samengaande economische crisis zou daar aan bijgedragen hebben. 

Chinezen hebben hier grote stukken land gepacht. De producten komen met dumpprijzen op de markt en is een bedreiging voor de lokale mensen die in opstand komen. Het leger is ingezet om de rust te bewaren.