Dag 26 rustdag

Even na 7 uur ga ik rustig ontbijten. Ik begin malariapillen te slikken. Over 21 dagen moet ik uit het gebied zijn, meer pillen heb ik niet gevraagd. 

Fietsend waarneem je dingen die je normaal niet ziet. Het leven gaat een stuk langzamer en de concentratie is niet gericht op werk en minder op verkeer. 

Het houdt me bezig waarom een Laotiaan vraagt of ik twee biertjes wil terwijl ik er één vraag. Één vinger omhoog is geen twee. Toen we vroeger voor de allereerste keer met Ria en Chris naar Spanje op vakantie gingen vroegen we dos cervecas en als de ober terug kwam vroegen we weer dos cervecas. Maar dat kwam omdat we niet wisten wat vier was. Ja, we hadden de vingers ook kunnen gebruiken. 

Vanmorgen eerst naar het Tourist Information Office. Dat bleek de gehele dag gesloten. Ik wilde graag met de boot enkele kilometers stroomafwaarts. Een hotel receptioniste wist me te vertellen dat het niet meer mogelijk was. De boten die hier liggen varen niet meer. 

Ik ga naar een tempel en besluit dat dit de laatste is die ik ga bezoeken. Ze zien er allemaal hetzelfde uit. Ik ga jullie nog één keer vervelen. 

Daarna is het tijd voor koffie. 

Dan ga ik de komende 3 dagen plannen maar ik heb al gezien dat de hoofdweg, een andere gebruik ik niet meer, slecht is.