Dag 28 Phan J Udomsap Guesthouse

Om half zes sta ik op de trappers. Het is rond 9 uur al heet met de zon recht voor me. Mijn petje steekt onder de helm door en beschermd me tegen het felle zonlicht. Rond 11 uur komt er een koel briesje wat gisteren ook al rond dezelfde tijd voor verkoeling zorgde. Onderweg stop ik voor een ijskoffie in een plastic zak. 

Ik zie een oma in de schaduw rijst met de voeten uit elkaar trappen om het droogproces te versnellen. Terwijl ze in de schaduw werkt heeft ze toch een parapluutje in haar hand. 

Het landschap is weer mooi en afwisselend.

De kinderen roepen sabaidi langs de weg. De tienermeisjes giechelen en de stoere jongens rijden op de scooter een klein stukje met me mee. Ze zeggen verschillende woorden tegen me en ik herhaal wat ik hoor tot grote vreugde van de jongens. Ik denk dat het vieze woorden zijn. 

Mijn benen worden rood en trek een langere korte broek aan. Mijn witte ski pullover is zeer geschikt voor deze omgeving. Lekker luchtig tenminste als je fietst en dus beweegt. 

Het is om 13 uur 33 graden en 53% vochtigheid. Maar dan ben ik op mijn bestemming en verdien een lekkere BeerLao. 

Ik overweeg nog een douche maar stel het uit want veel verschil zal het niet zijn. Ik ga lekker in de schaduw liggen voor mijn kamer op een verhoging wat gemaakt is voor een powernap. Het duurt even voordat de rug ontspant en de kromming in mijn onderrug recht is en geen weerstand meer biedt. Daarna ben ik even van deze wereld en voel me een ander mens. Het is stil in deze Homestay. Niemand die mij stoort. 

Avonds ga ik bij de buren eten. Het vrouwtje heeft een hele serie kinderen en oma let op het kroost. 

Daarna ga ik verder met het boek van Anya Niewierra De Camino.