Dag 46 vrijdag 29 juli richting Breckenridge

Vanmorgen hebben we voorlopig afscheid genomen van Ursula en Neil uit Stuttgart. We zien elkaar al sinds dag 34 en stoppen op dezelfde plaatsen om de nacht door te brengen. Zij zijn eind vijftigers en hebben een paar maanden sabbatical. 

Wij gaan eerst ontbijten in Frisco en schuiven aan bij twee fietsende broers die de USA doorkruisen. Er staan vele wachtenden voor de deur maar op deze manier hoeven we niet in de rij te staan. 

Vandaag fietsen we naar Breckenridge waar we uitgenodigd zijn door Neil en Phyl die we op dag 29 ontmoet hebben in Yellowstone Park. Na 20 km fietsen over een fietspad, echt waar, een fietspad in de USA,

arriveren we bij hun huis. We zijn van harte welkom en na een praatje ga ik me douchen en daarna in de hot tub. Neil rijkt me een pilsje aan.

Waaraan hebben we dit weer verdiend? We mogen 2 dagen blijven want anders kunnen we Breckenridge niet bewonderen zeggen ze. We gaan in de late middag naar een Micro bierbrouwerij. Ik probeer 6 verschillende smaakjes en het wordt steeds lekkerder.

Ze vertellen over hun fietsvakanties in Europa en zelfs op de waddeneilanden. Vlieland wordt met name genoemd. Ik geloof niet dat vele Amerikanen Vlieland bezocht hebben. Maar ze weten ook Margraten te liggen en dat alle graven geadopteerd zijn door de lokale bevolking. Zeer slimme en avontuurlijke mensen. Het zijn Joden die koosjer eten. Sorry maar wij kennen de gebruiken niet. Geeft niet, zeggen ze, wij zijn geen orthodoxe joden en als we niet thuis zijn dan volgen we de voorschriften ook niet. Dat komt dan goed uit. We leren de joodse gebruiken maar het wordt niet vervelend. 

We zien aan hun werk om het eten te bereiden dat we welkom zijn. Meer dan dat zelfs. Er wordt in het Hebreeuws gebeden met drie kaarsjes op een zilveren schaal en een beker wijn.

We verstaan het niet maar we zijn vereerd dat we hier mogen zijn bij deze vriendelijke mensen. 

Het is een bijzondere dag