Dag 73 vrijdag 30 sep richting Carbondale.

De beste landbouwgrond tot nu toe ligt in deze streek. Duitse immigranten hadden dat ook in de gaten en hebben hier dorpen gesticht. We hebben al eerder Duitse dorpen gezien op de route vanaf Colorado. Waar blijven de Nederlandse dorpen toch?

De landerijen zijn gigantisch. Sojabonen worden nu geoogst maar de mais staat er ook goudgeel bij. 

We gaan lunchen en bestellen ieder een broodje en koffie. De eigenaresse komt geïnteresseerd vragen waar we naar toe gaan. Ze vindt het zo bijzonder dat we uit Nederland komen en dwars door Amerika fietsen, dat we de lunch gratis krijgen.

Dank je. America is nice again. 

We trappen weer verder of beter gezegd, we willen verder trappen als Wies merkt dat haar band slap is. Aan de buitenkant zien we het stalen draadje al zitten wat de oorzaak is van de 6e slappe band. 

We gaan vandaag met de wind in de rug naar Jack, onze Warmshowers adres. Hij is gescheiden en er is bij hem Parkinson gediagnosticeerd verleden jaar. Hij heeft in zijn werkzame leven een drankenhandel gehad vertelt hij. We bekijken een fotoalbum van zijn dochter die in 2015 getrouwd is en in Mexico een bedrijf in onroerend goed heeft. Zijn zoon woont in Britisch Columbia,  Canada.  Beide wonen niet langs de deur dus. We nodigen hem uit om mee naar de Mexicaan te gaan. Dat is een goede keuze, heerlijke carnitas ofwel varkensvlees gegeten en Wies fajitas met bief