Dag 85 woensdag 12 okt richting Grayson

We gaan onze tent opsturen naar een postkantoor in Washington DC waar wij hem kunnen ophalen. Het blijft koud de komende dagen in de vroege morgen en dinsdag 18 oktober wordt het overdag maar 8 graden. Volgens ons plan arriveren we 27 oktober aan de Atlantische kust. Dan gaan we met de trein naar Washington DC wat nog 250 km treinen is. Op 1 november gaat het vliegtuig. Hiermee hebben we tevens een vraag beantwoord van Anneke en Frans, onze trouwe volgers. 

Vanmorgen gaan we eerst de tuinbouwkas bekijken met Jamie waar we gisteravond over gesproken hebben.

We mogen niet het terrein op maar dat hadden we verwacht. Het greenhouse, zoals ze hier zeggen, beslaat een oppervlakte van 25 ha oftewel 60 acres. 

De route vandaag wordt erg wild. We volgen tijdelijk niet de American Bicycle Trail dus we moeten zelf een route kiezen waarbij we twee verschillende apps gebruiken. De ene is 2 km korter en wordt door Jamie als mooiste geselecteerd. Daar gaan we dan. We zien eerst een aardgas pompstation.

Maar daarna wordt het wat spannender als we moeten klimmen, echt klimmen.  Op een gegeven moment moeten we beide afstappen.

De helling meet ik met een app , Bubble level, en schijnt 11,5 graden te zijn.  Gelukkig maar een korte afstand, 100 meter schatten we.

Boven even uitrusten maar dan houd het asfalt op en verandert de weg in een onbegaanbare weg met diepe gaten en keien.

We leiden de fietsen naar beneden. Op de app weten we dat het niet ver is. We komen een bulldozer tegen die bezig is met gekapte bomen naar beneden te trekken. De chauffeur is verbaasd dat hij ons met fietsen ziet en zet de motor uit. Hij begrijpt waarom we hier “fietsen” want dit is een officiële weg op de kaart maar de wegbeheerder zou deze weg al lang moeten hebben verwijderd. Verderop, zegt hij, wordt de weg nog slechter en moet je door de modder. We stappen zo goed en kwaad als mogelijk langs de modderpoelen

en moeten zelfs een stukje door een “Creek” wat ons uitstekend lukt en na ruim 1 km zitten we op de harde weg.

De fietsen zien er wat modderig uit en zijn iets zwaarder geworden. 

We hebben wel wat eten en koffie verdiend. 

We hebben immers wel genoten van de herfstkleuren

maar niet van het ploeteren met de fiets. Bij het motel vragen we een emmer sop met een borstel om de fietsen schoon te maken; we mogen ze tenslotte in onze hotelkamer stallen. De fietsen zien er weer in showroom conditie uit. 

Vanavond eten we met Ben en April

die we in het restaurant ontmoeten, omdat we vanwege de drukte een tafel met hen delen. Hij is software engineer en zij is hoofd remedial Teaching hier in Grayson. 

Gezellig gekletst over van alles en nog wat. Natuurlijk ook over de energieprijs. Wij wilden de rekening betalen maar April had al betaald. We konden haar niet bedanken want ze waren al vertrokken. America is Great. April heeft wel toegang tot dit blog. Thank you, April and Ben for sharing your company and paying for the meal. You will find our e-mail address at the bottom of this page