Dag 22 Richting Lolo

Na het ontbijt gaan we meteen bergop. Liefst 560 m

maar daarna lang bergaf richting Lolo. We hebben wind tegen en moeten toch nog trappen.

In Lolo komen we pas om 17.30 aan maar we waren gewoon te laat weg vanmorgen. In Lolo gaan we op zoek naar een camping en komen in gesprek met een vrouw van 57 jaar die als 3 jarig kind naar de USA emigreerde. Ze kwam uit Delft maar spreekt nauwelijks Nederlands.  De zoektocht naar een plaats op een camping resulteert in niets. We gingen vragen bij de brandweer aan de overkant. Ik had gelezen dat in sommige Staten de brandweer onderdak biedt maar na enkele telefoontjes naar superieuren waren we niet welkom. Een collega wordt gebeld want hij fietst ook veel en jawel hoor 16 km verder worden we door de hele familie welkom geheten op Andrew zijn 17e verjaardag.

Het eten en de Cabernet Sauvignon staat al op tafel als we om 19.30 arriveren. Douchen komt later zegt Diana en Cory.  Ze hebben een prachtig zelfgebouwd huis. Zij bouwen huizen in eigen beheer, wonen er enkele jaren en verkopen ze weer. Dat is, naast brandweer/verpleegkundige en onderwijzeres, een extra inkomen.  

Het noodnummer 911 levert alle hulp en is niet beperkt tot ambulance of brandweer. Ze redden ook mensen die in de bergen hulp nodig hebben. En ons dus. We mogen 2 dagen blijven als we aardig zijn. We zullen ons best doen.